+(90) (506) 541 72 09
+(90) (532) 564 57 99
Küçükbakkalköy mah. Vedat Günyol Cad. Sarı lale sok. Ulugöl (Liberty) Plaza No: 1 kat:8 Ataşehir/İstanbul
Z... T... Leyla hocam sevecenliği, tatlı dili, güler yüzü ve işinin ehli olması sebebiyle size kendinizi çok iyi hissettirir, dünyanın en mütevazı cerrahı olabilir, Allah ondan razı olsun
S... H... Eşimin doktoru olan Leyla hanım, hem doktorluğu, hem insanlığı hem de güler yüzlü kişiliği ile muhteşem bir kişi, kendisini tanımaktan büyük bir onur duymaktayım. Saygılarımla.
S... G... Varlığınız çok kıymetli hocam. Tüm emekleriniz için teşekkür ederim.
S... A... Ben S. A. , 56 yaşındayım .Meme kanseri ile ilk tanışma hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum.Her bayan gibi benimde senelik mamografi yaptırmam gerektiğini bildiğim halde hep ertelemiştim. Ailemde de kimsede meme kanseri yoktu,şikayetim de yoktu,yalnız ara sıra koltuk altımda ağrı oluyordu.Bir gün büyük oğlumun işten ayrıldığını öğrendim ve göğsüme bir ağrı saplandı.İşte o zaman doktora gitmeye karar verdim.Kadıköy kadın sağlık merkezine gittim,mamografi çektirdim,ama içim çok rahattı bir şey yoktur diye.Bir hafta sonra beni aradılar,mamografinizde sorun var buraya gelir misiniz dediler ve gittim.Size bir de ultrason çekelim dediler ama titriyordum,korkmuştum,masaya yattım.Doktor bir ekrana , bir yüzüme bakıyor.Bir şey mi var diye sordum.Hiçbir şey söylemedi.Yalnız bana seni numune hastanesine gönderiyorum,hiç zaman kaybetmeden git orada Leyla ÖZEL diye bir cerrah var,o görsün birde dedi. Beni orada başka bir doktorla görüştürdü.Anlatmaya başladı bana her şeyin başında olduğumu , her şeyin çok kolay olacağını anlattı.Bende anlamıştım tabi, oradan dışarı çıktım, sanki her yer üzerime geliyordu.Yalnız gitmiştim.Dışarıda da bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.Alt taraftaki çocuk parkında oturdum.Ama nasıl ağlıyorum,ne yapacağımı şaşırmıştım,telefonumu elime aldım.Çocuklarımı arayamadım.Yeğenimi aradım, kanser olduğumu söyledim,kimse beni aramasın yalnız kalmak istiyorum diyip telefonu kapattım.Sonrasında ne yaptığımı,nereye gittiğimi,nasıl eve geldiğimi hala hatırlamıyorum.Birkaç gün üzerimden şoku atamadım.Biraz kendime gelince numuneye gittim.Leyla hanımı bulup sonuçlarımı gösterdim,tedavim için her şeyi hızlandırdı.Bana çok yardımcı oldu.İlk önce benden parça alındı,patolojiye gitti. 20gün sonra sonucu aldım,doktoruma götürdüm.Birinci evrede olduğumu söyledi, Hemen orayı temizleyelim dedi ve ben ameliyat oldum . Patoloji sonucu da iyi çıkmamıştı.Tekrar ikinci ameliyata karar verildi.Leyla hanım memenin içini boşaltıp protez koyalım dedi ve beni ameliyat etti.Güzel bir de meme yaptı bana .Ameliyattan çıktım çok şükür.Ne ağrım ne acım vardı.Benim güzel meleğim yani Leylam benimle bayağı uğraşmıştı.Onun hakkını nasıl öderim bilmiyorum.İyileşip kendime gelince doktorumun yönlendirmesi ile kemoterapiye başladım.Nasıl bir tedavi olduğunu bilmiyordum,oysa damar yolu ile ilaç veriyorlardı.Ben ilk kemoterapimi aldım, orada sordum saçlarım ne zaman dökülür diye, 2 hafta sonra dediler.Kemoterapiden 2 gün sonra çok kötü oldum, tekrar onkolojiye gittim. Acile yolladı,serum takıldı ama çok fena oluyordum.Ağır geliyordu,çökmüştüm. Eşime beni Leyla hanıma götür dedim ve gittik .Leyla ma ben çok fenayım emek yiyemiyorum,su içemiyorum,özellikle en çok sevdiğim Türk kahvesini bile içemiyorum dedim. O da bana üzülme kendini bırakma her şey iyi olacak,moralin bozulunca her zaman yanıma gelebilirsin,telefonunu da vermişti arayabilirsin dedi.Sanki bana güç verdi.Ben her kemoterapi sonrası Leyla hanıma gidiyordum.Onu görmek konuşmak iyi geliyordu.Moralim düzeliyordu,artık o benim kanatsız beyaz meleğimdi.Tedavi sürecini çok zor atlatmıştım ,güçlü olamam gerekiyordu. İki tane oğlum var.Büyük oğlum evli ,küçük oğlum bekardı. Her akşam işten eve gelince "anne nasılsın" diyor.Bende iyiyim oğlum diyordum.Bitkin olduğumu ona belli etmek istemiyor,üzülüyordum.O işten geleceği zaman bazen yataktan kalkardım beni iyi görsün diye.Büyük oğlum evli olduğu için devamlı görmüyordu. Ama küçüğü devamlı yanımdaydı. Çok üzüldüklerinin farkındaydım. Onun için iyi olmam, güçlü olmam gerekiyordu. Öyle böyle zor süreci atlatmıştım çok şükür. Sonra saçlarım uzamaya başladı, motive olmaya başladım. Işın görmem gerekiyormuş. Tabi ki yine doktorumun büyük çabaları sayesinde .Hiç bıkıp usanmadan benimle ilgilendi. Bu da bana güç veriyordu.21 gün ışın gördüm. İki buçuk sene geçti gitti ve ben şimdi iyiyim .Erken teşhisin önemli olduğunu bilmek gerekiyormuş. Bazen hasta olduğuma üzülmedim desem yalan olur, çok üzüldüm yapacak bir şey yoktu. Allahtan gelene eyvallah dedim.Sabrettim,çok dua ettim. Hani derler ya her şerde bir hayır vardır diye. Benim en büyük şansım Leyla hanım gibi çok güler yüzlü, melek gibi bir doktorla karşılaşmış olmamdı. Hala görüşüyorum bir sıkıntım olunca paylaşıyorum. Beyaz meleğimin annesine, babasına çok teşekkür ediyorum, onu bize kazandırdıkları için.Çok iyi bir insan yetiştirmişler.Hasta-doktor ilişkilerinin ne kadar önemli olduğunu bilmek gerek. Benim hikayem de böyle .Kısa da olsa anlatmaya çalıştım. Dilerim herkes sağlıklı olsun. En büyük zenginlik,sağlık... Doktoruma çok teşekkür ediyorum tekrar onu öpüyorum ve çok seviyorum.
B... T... K... Öyle pozitif bir hekim ki eğer rutin kontrollere geliyorsanız bu pozitifliği ve ilgisi sayesinde hasta olmazsınız :) , yok eğer hastaysanız da kendisinden şifa bulursunuz.